0
Odmiany śliw
Rośliny szczepione na podkładce Ałycza oraz karłowek Wangenheima. Drzewka w najlepszej jakości o wysokości ok. 150 cm. Śliwy cieszą się dużą popularnością wśród działkowiczów, ze względu na niewielkie wymagania oraz stosunkowo nieduży rozmiar drzewek. Owoce są bardzo smaczne, często wykorzystywane w kuchni, medycynie oraz przy robieniu przetworów. Najlepszym klimatem dla prawidłowego rozwoju śliw jest łagodny i ciepły. W Polsce najkorzystniejszym regionem do ich uprawy są województwa południowe i południowo-zachodnie, przede wszystkim Podkarpacie. Drzewa te nie mają dużych wymagań co do gleby, oraz nie osiągają dużych rozmiarów, dzięki czemu zajmują niewiele miejsca. Owocują wcześnie oraz długo, niektóre odmiany nawet do końca września. Śliwy są stosunkowo łatwe w uprawie, jednak należy szczególnie chronić je przed owadami i grzybami. Owoce śliwy chronią przed wolnymi rodnikami, regulują trawienie, zapobiegają zaparciom. Ich właściwości są cenione w medycynie, gdzie wykorzystuje się je w produkcji leków i preparatów. Zawierają one witaminę A oraz witaminę E, która rzadko występuje w owocach. Mają mnóstwo składników mineralnych, takich jak wapń, magnez, żelazo i potas.
- Poprzednia strona
- 1
- |
- 2
- |
- 3
- Następna strona
Stare odmiany śliw
Uprawa śliw sięga aż V-VI w. p.n.e. Już wcześniej zbierano też owoce śliw dzikich. W Polsce drzewa śliwek zajmują od kilku lat powierzchnię około 14,5 tys. ha. Owoce są chętnie kupowane w okresie jesienno-zimowym i szybko znikają ze sklepowych półek. Warto poznać ich właściwości i odmiany.
Poszczególne odmiany śliwek różnią się od siebie pochodzeniem, czasem kwitnienia i owocowania, rozmiarem, kolorem i smakiem. Śliwa to mało wymagające drzewo pestkowe, które można uprawiać nawet w przydomowym ogródku. Do najbardziej znanych i lubianych pod względem smaku odmian zalicza się węgierki, President, Stanley, Amers, Bluefree, Empress, Herman, śliwę wiśniową i Cacanską. Ozdobne rodzaje śliwek uprawiane ze względu na dekoracyjne liście i kwiaty to m.in. śliwa wiśniowa, japońska, dziecięca czy karłowa płożąca. Popularnością w mniejszych sadach i ogrodach cieszą się renklody i mirabelki. Pierwsze z nich są soczyste, słodkie i idealne na kompoty. Mirabelki mają charakterystyczny smak, wykorzystywane są do produkcji dżemów, soków do piwa czy octów. Wielu osobom znane są stare odmiany śliw, np. Węgierka Zwykła, Węgierka Wangenheima, Brzoskwiniowa Jerozolimka oraz Królowa Wiktoria. Nowsze odmiany są bardziej odporne na choroby i mróz niż stare. Należą do nich m.in. Juna, Polinka, Emper i Kalipso. Niektóre z wymienionych odmian są odpowiednie do upraw amatorskich, dlatego warto zagłębić się w ich charakterystykę przed zakupem sadzonek.
Śliwy cechują się średnią wrażliwością na mróz. Choć ich uprawa nie jest bardzo trudna, mają stosunkowo duże wymagania wodne. Temperatura -30 stopni Celsjusza może uszkodzić całe drzewa, dlatego warto przeprowadzić kopczykowanie młodych drzewek i ściółkowanie dojrzałych. Ochroni to ich system korzeniowy. W zimniejszych regionach sprawdzą się odmiany o wyższej mrozoodporności. Większa wrażliwość jest charakterystyczna dla drzew chorych i nieodżywionych. Najwyższe zapotrzebowanie na wodę występuje wiosną, kiedy istnieje ryzyko suszy. Nadmiar opadów jest również niebezpieczny, szczególnie dla owoców w okresie dojrzałości zbiorczej. Jeśli dodatkowo jest on poprzedzony suszami, owoce mogą pękać i gnić. Najkorzystniejsza dla śliw jest gleba lekka, ciepła i zasobna w próchnicę. Warto wybrać pod uprawę np. glebę brunatną, lekką lub średnią glebę gliniastą czy czarnoziem. Nie sprawdzą się natomiast gleby ciężkie i zlewne oraz lekkie i piaszczyste. Odczyn pH musi być obojętny bądź lekko zasadowy.
Sadzenie śliw
Przed zasadzeniem śliw należy zadbać o wybór odpowiedniej odmiany, zapylaczy i podkładki do typu gleby. Warto też dobrze rozplanować odległość, w jakiej drzewa będą znajdowały się od siebie. Sadzenie można przeprowadzić jesienią lub wiosną, choć druga opcja jest bardziej bezpieczna ze względu na mniejsze ryzyko wystąpienia niskich temperatur. Jeśli wybrana odmiana jest samopylna, rozmieszczenie uzależnia się od planowanego typu korony i odstępów niezbędnych do przemieszczania się. W przypadku obcopylnych i częściowo samopylnych odmian konieczne jest posadzenie śliw w sposób pozwalający na optymalne zapylenie.