0
Rudbekie i jeżówki w kolorowym ogrodzie
Rudbekie i jeżówki pomimo, iż zaliczane są do różnych typów roślinności, są spokrewnione ze sobą. Oba rodzaje zalicza się do rodziny astrowatych. Łączy je identycznie zbudowany kwiatostan pod postacią koszyczka. Obie wymienione rośliny pochodzą z Ameryki Północnej. Rudbekie obejmują ok. 15 różnych gatunków. W naszym kraju występują naturalnie wyłącznie dwa gatunki, a mianowicie: rudbekia owłosiona i rudbekia naga. Niemniej jednak, w sprzedaży znajduje się także: Rudbekia błyskotliwa Golstrum czy też Runbekia Sunbekia Olivia. Są to tak zwane garofity, czyli rośliny o obcym pochodzeniu, którym udało się zadomowić w obcym dla nich środowisku.
Różnice i podobieństwa
Zarówno jeżówki, jaki rudbekie to kwiaty pełne lata i mogą kwitnąć aż do pierwszych przymrozków jesiennych. Pierwsze żakietach będą rudbekie, zaś w sierpniu dołącza do nich jeżówki, jak chociażby dostępne w sprzedaży: jeżówki Red Pearl, Jeżówka Double Decker czy też odmiana Mellow Yellows. Jeżówki i rudbekie, bardzo lubią dobrze nasłonecznione i ciepłe stanowiska. Mniej słoneczne stanowiska są lepiej tolerowane przez jeżówki. Nie mają nazbyt dużych wymagań, jeśli chodzi o glebę, w której zostaną posadzone. Najlepiej będą się rozwijać w glebie żyznej i dobrze nawodnionej. W czasie letnich, okresowych susz, nieco gorzej kwitną, należy je wówczas bardzo obficie podlewać. Znacznie większe wymogi pokarmowe, będą mieć jeżówki. Przed ich posadzeniem, dobrym pomysłem będzie zmieszanie gleby wraz z kompostem. Na wiosnę oraz na początku lata rośliny te trzeba wielokrotnie zasilać z użyciem nawozu do kwitnącej roślinności. Zarówno jeżówki, jak i rudbekie odznaczają się długim okresem kwitnienia. Przeprowadzane systematycznie usuwanie przekwitłych już kwiatostanów, potrafi zmobilizować roślinność do zawiązywania zupełnie nowych pąków, za sprawą czego kwitnienie może się znacząco wydłużyć. Rudbekie odznaczają się pełną mrozoodpornością, zaś jeżówki trzeba będzie na jesień osłonić za pomocą gałązek albo liści.
Rudbekie i jeżówki - co je wyróżnia?
Rudbekie są roślinami jednorocznymi, dwuletnimi albo bylinami, które rosną z powodzeniem w jednym miejscu do kilkunastu lat. Jeżówki zaś są krótkowiecznymi bylinami rozwijającymi się z powodzeniem przez 3-4 kolejne sezony. Pokrojowo możemy pomiędzy nimi zauważyć sporą ilość podobieństw. Jest to roślinność tworząca kępy mające wzniesione i sztywne pędy. W zależności od wybranego gatunku, rudbekie mogą osiągać wysokość od kilkudziesięciu centymetrów do dwóch metrów, jeżówki zaś dorastają do stu pięćdziesięciu centymetrów. Pomimo dosyć pokaźnych rozmiarów nie wykazują tendencji do pokładania się i nie wymagają zastosowania podpory. Ich liście są na ogół ciemnozielone, naprzemianległe, lancetowato-jajowate i pojedyncze. Wybrane gatunki, mogą mieć owłosione liście i łodygi. Kwiatostan to koszyczek, który skład się z brzeżnych, dużych języczkowych kwitów o jaskrawej barwie. W środku mają niewielkie rurkowe kwiaty. Barwy kwiatów jeżówki oraz rudbekii są bardzo zróżnicowane.
Pielęgnacja
Rudbekie i jeżówki mogą być sadzone pojedynczo albo w grupie. Idealnie będą się prezentowały w zestawieniu z rozchodnikem okazałym, astrami czy też floksami. Systematycznie przeprowadzane usuwanie przekwitłych już kwiatostanów, sprzyjać będzie zawiązywaniu się nowym pąków i wydłużenie okresu kwitnienia. Kwiaty sprawdzają się idealnie jako ozdoba w wazonie - miejmy na uwadze, żeby ścinać je podczas pełnego rozwkitu, w przeciwnym razie szybciej zwiędną.
Jeżowka purpurowa niegdyś doceniana przez Indian a współcześnie przed świat medyczny
Indianie z Ameryki Północnej wykorzystywali szeroko jeżówkę purpurową w przypadku leczenia różnorodnych dolegliwości zdrowotnych. Komaczowie używali jeżówki na ból gardła i zębów. Natomiast Indianie należący do szczepu Sioux używali jeżówki na wściekliznę albo w przypadku wszelakich stanów zapalnych. W medycynie współczesnej również szeroko wykorzystywana jest jeżówka purpurowa. Stosuje się ją między innymi, w przypadku oparzeń, astmy, alergii skórnych, przeziębień, czy też innego typu stanów zapalnych. W Niemczech prowadzone są na szeroką skalę zaawansowane badania w zakresie leczniczych właściwości jeżówki. W świecie medycyny wykorzystuje się kwiaty, jak i korzenie z dojrzałych już 4-letnich roślin.
Redbekia na kwiatowych rabatach to różne barwy przez cały sezon
Swoją oryginalną nazwę, rudbekie zawdzięczają Linneuszowi, czyli ojcu botaniki współczesnej, który dzięki takiemu krokowi zapragnął uhonorować własnego mentora, czyli Olafa Rudbeca. Na rynku dostępnych jest ponad trzydzieści różnych odmian rudbekii. Najniższe mogą osiągać 20 centymetrów wysokości, zaś te najwyższe aż 2 metry. Wszystko zależy od ich pielęgnacji oraz stanowiska, na którym zostały posadzone.
W naszych polskich warunkach pogodowych, w ogrodach sprawdzają się wyłącznie niektóre odmiany. Warto, abyśmy polecili uodpornioną na działanie mrozu rudbekię lśniącą Herbstsonne mającą żółte, pojedyncze kwiatostany. Kwitnie ona począwszy od połowy lipca, aż do końca września. Naprawdę długi okres kwitnienia, jest cechą charakterystyczną wszystkich roślin należących do wymienionej rodziny. Panie na pewno będą zachwycone, bowiem ścięte kwiaty mogą stać w wazonie i cieszyć ich oczy, nawet przez okres dwóch tygodni.
Jeśli zaplanujemy posadzenie w swoim ogrodzie rudbekii, warto jest nieco poeksperymentować i umieścić obok się je kilka różnych odmian. Dzięki temu uzyskamy wspaniałe efekty dekoracyjne klombu, które niewątpliwie nas zaskoczą i wzbudzą uczucie zazdrości u sąsiadów. Poza tym, łatwo będzie nam wyczarować rabatę wypełnioną nieustannie kolorowymi kwiatami, począwszy od czerwca, skończywszy na czasie pierwszych jesiennych przymrozków.
Podsumowując powyższe warto podkreślić, iż rudbekie i jeżówki, mogą być sadzone w polskich warunkach klimatycznych, nie mają zbyt dużych wymogów glebowych. Ponadto zachwycają nas pięknem swoich kwiatostanów przez długi czas w ciągu roku. Mogą cieszyć nasze oczy nie tylko na rabacie, ale także na stole w domowym wazonie.
