Floks Szydlasty MC. DANIEL'S CUSHION

Floks Szydlasty MC. DANIEL'S CUSHION

Phlox subulata

Łatwa w uprawie roślina słonecznych miejsc, którą można zaliczyć do kanonu roślin wykorzystywanych na skalniaki. Roślina doskonale nadaje się na front rabaty, do ogródków skalnych i murków kwiatowych oraz do obsadzania piaszczystych skarp jako roślina okrywowa.

Niska, płożąca się roślina, tworząca zielone dywany, ładnie przewieszające się przez murki. Floks posiada liczne, igiełkowate liście, które nie opadają na zimę i są miękkie w dotyku. Płomyk nie przekracza 15cm wysokości, dlatego idealnie nadaje się do sadzenia pod wyższymi roślinami "gołymi" u nasady. Pierwsze różowe, pachnące kwiaty, zaczynają pojawiać się w pierwszej połowie kwietnia, lecz roślina spektakularnie obsypuje się kwiatami na początku maja. W tym okresie bylina wygląda najatrakcyjniej, lecz efekt utrzymuje się przez około dwa tygodnie. Później - do końca maja - pojawiają się pojedyncze kwiaty, które - choć ładne - nie wywierają większego wrażenia. Bylina wytwarza sporą jak na tak małą roślinę liczbę korzeni - jej długie pędy leżące na ziemi same się ukorzeniają - dlatego floks szydlasty nadaje się do stabilizacji ziemi na małych skarpach. 

Floksy to rośliny miejsc słonecznych, przy większym zacienieniu rośliny tracą zwarty pokrój, bywają atakowane przez mączniaka prawdziwego lub przędziorka oraz słabo lub wcale nie kwitną. Rośliny lubią przepuszczalną, żyzną, łatwo nagrzewająca się ziemię o pH lekko kwaśnym lub obojętnym. Jednak dokarmiana przez nas byliny doskonale urosną na przeciętnej lub nawet słabej piaszczystej glebie. Płomyki mają małe wymagania wilgotnościowe, pomimo tego, że preferują lekko wilgotne stanowiska doskonale, radzą sobie w suchych miejscach podlewane jedynie podczas długo utrzymujących się upałów. Rośliny są całkowicie mrozoodporne, jednak w bezśnieżne mroźne zimy mogą przemarzać. Warto osłaniać je na zimę ściętymi jodłowymi gałązkami, które uchronią je przed uszkodzeniami mrozowymi.

Byliny nie wymagają większej uwagi właściciela, ale po kwitnieniu dobrze jest je przyciąć, co je zagęści i pobudzi do intensywniejszego wytwarzania pąków kwiatowych w przyszłym roku. Roślina ma tendencję do "łysienia" w centralnej części po 3-4 latach uprawy, dlatego warto ją odmłodzić za pomocą szpadla przed lub po kwitnieniu.