Jarmuż NERO DI TOSCANA NASIONA

Nasiona jarmużu NERO DI TOSCANA

Jarmuż (Brassica oleracea L. var. sabellica L.) w klasyfikacji botanicznej jest odmianą kapusty i znany jest od starożytności, ale wyłącznie z upraw. Uprawiany dla jadalnych, bogatych w witaminy oraz składniki mineralne liści. Jarmuż Nero di Toscana charakteryzuje się liśćmi karbowanymi w kolorze niebieskozielonym wpadającym w fiolet i będącymi poza wartościowym pożywieniem również ozdobą ogrodu. W liściach znajduje się sulforafan – związek podejrzewany przez naukę o usuwanie z organizmu człowieka toksyn oraz związków kancerogennych. Oprócz tego jarmuż zawiera kwas foliowy, prowitaminę A oraz witaminy B1, B2, C, E, K i PP, a także sole mineralne żelaza, potasu oraz fosforu. Jarmuż można zbierać do późnej jesieni, a nawet zimą, gdyż przemrożone liście nie tracą, lecz zyskują na walorach smakowych. Można spożywać to warzywo na surowo, jako dodatek do sałatek oraz w formie podobnej do szpinaku. Jarmuż można zamrażać, ale i suszyć, by używać go potem jako przyprawy i dekoracji podobnie do natki pietruszki.

Uprawa jarmużu Nero di Toskana

Jarmuż Nero di Toscana nie ma wielkich wymagań glebowych, a jedynie o wystarczającej przepustowości dla jej długiego korzenia. Nie toleruje jedynie gleb wysoko zakwaszonych. Odmiana ta dorasta do 40-60 cm wysokości, a ważnym składnikiem jej walorów uprawowych jest bardo wysoka mrozoodporność, aż do minus 18 stopni Celsjusza. Jarmuż ogólnie w tym również typ toskański jest w porównaniu do innych kapustnych znacznie odporniejszy na szkodniki i choroby tego rodzaju warzyw, a po wysadzeniu lub wysianiu do dobrze przygotowanej gleby nie potrzebuje dodatkowego nawożenia. Ponadto jarmuż jest rownież wśród innych kapustnych najbardziej odporny na suszę.

Jarmuż w ogrodach wysadzany jest zazwyczaj z rozsady, ale można bezpośrednio z nasion, np. prezentowanego opakowania o zawartości 2 gram. Wysiew na rozsadę przeprowadza się w maju lub w czerwcu, natomiast bezpośrednio do gruntu należy wysiewać nasiona w czerwcu lub nawet w lipcu. Istotne jest, aby nie uprawiać jarmużu w miejscu, gdzie uprzednio uprawiane były inne kapustne. Najlepiej udaje się na ziemiach po uprawach cebuli, sałaty, fasoli, marchwi albo szpinaku.